Ik had laatst een nuanceverschil met iemand ten aanzien van coverwerk. Niet iedere artiest beperkt zich tot gemakzuchtige interpretaties, wat mij betreft. Er zijn er wiens interpretaties beslist toevoegen. Je hoort mogelijk respect of liefde, en zelfs geldingsdracht kan een uitstekend argument zijn. Artiesten kunnen bovendien laten horen waar hun eigen werk op gefundeerd is. Het liefst hoor ik een combinatie van al deze factoren.

Uiteraard heb je nog andere categorieën. Geld generen kan een motivatie zijn, of jezelf op de kaart zetten kan een argument zijn. De CD Goodbye Hello van zanger, gitarist en componist Peter Mayer is van dit laatste een uitstekend voorbeeld. Normaliter speelt hij een rol binnen Jimmy Buffett’s Coral Reefers, en tracht met dit “eerbetoon” aan the Beatles uit de schaduw te treden. Ob La Di, Ob La Da vind ik als origineel al wanstaltig, maar om daar dan een interpretatie aan de wijden getuigt ronduit van moed. Of deze moed nu grenst aan waanzin, of een absurde vorm van humor is mij onduidelijk. Jimmy Buffett heeft zich laten verleiden door bij te dragen in een uitvoering van Rocky Raccoon. Gelukkig is dit nummer live toegevoegd aan deze Beatle-tribuut. Mogelijkheid voor een uitgelaten sfeertje komt helaas niet uit de verf.

Om mijn recensie af te ronden; de nummerkeuze en uitvoering zijn ronduit zwak. Ik denk dat een Karaoke variant van een willekeurig Amsterdams meezingcafé de bloedeloosheid van deze nummers heel wat meer glans had gegeven. Zonde van de opnametijd, en de grondstoffen die verbruikt zijn om deze CD überhaupt het licht te doen laten zien. Duidelijk een plaatje voor de Doelgroep Onbekend. Mag op zijn minst hopen dat Peter Mayer en zijn vrienden zich vermaakt hebben tijdens de opnames. Horen doe ik dat overigens allerminst. Mayer is het slachtoffer van zelfoverschatting, waarbij ik aanneem dat hij zelf de rekening gepresenteerd krijgt van dit niet voortijdige afgebroken productieproces. Een kostbare grap als je het mij vraagt.  ( SMP)